August 26, 2011

Aug 26, 2011: Uitdroging in de woestijn

Dit artikel stond in de Telegraaf:

Dorst wordt veroorzaakt door dehydratie van het lichaam. Het gevoel van dorst is een droog gevoel in de keel en een intense wens om iets te drinken. 
Het menselijk lichaam bestaat voor ongeveer 68% uit water. Een dagelijkse opname van 1 tot 2 liter water is vereist voor het normale functioneren van het lichaam. Hiertoe behoort niet alleen water in dranken, maar ook water in voedsel.
Woestijndieren kunnen veel beter dan mensen met acuut of langdurig vochtverlies omgaan. Met name de kameel kan lang zonder water.
Dorst wordt de ergst van alle menselijke kwellingen genoemd, het is minder verdraaglijk dan extreme honger[1]. Daarom wordt bij versterving, een methode voor vrijwillige levensbeëindiging of euthanasie wel afgezien van voedsel maar niet van geringe hoeveelheden vocht.
Stadia van uitdroging en dorst
Men onderscheidt bij dorst de volgende stadia:
Eudipsia of gewone dorst, deze dorst treedt op wanneer het menselijk lichaam een half procent van het gewicht door uitdroging heeft verloren.
Hyperdipsia of extreme dorst, bij een verlies van twee procent van het gewicht door uitdroging is de maag niet groot genoeg om het vochtverlies door drinken te compenseren. Soms moet een infuus uitkomst bieden.
Bij een verlies van tien procent van het lichaamsvocht kan een mens niet meer lopen.
De huid krimpt en gezichtsvermogen en gehoor nemen sterk af. Urineren wordt pijnlijk en de urine is heel donker. Uiteindelijk treden bij een verlies van twaalf procent van het lichaamsvocht een zodanig dik geworden tong dat slikken onmogelijk wordt en de mond geen gevoel meer heeft.
Daarna volgen:
een delirium, sterke oververhitting omdat het te dik geworden bloed niet meer circuleert,
stuiptrekkingen en vervolgens
de dood door hartfalen.
De twee laatste stadia van uitdroging behoren tot het stervensproces van verdorstende mensen en dieren. Wie in een hete woestijn loopt verliest 15 liter vocht per dag. Wie rustig blijft verliest zeven liter vocht.
In een woestijn kan een mens, wanneer hij in de zon loopt, in een halve dag alle hierboven genoemde stadia van uitdroging doorlopen.

3 comments:

elisabeth said...

Dit verhaal stond ook in de Telegraaf.Het spreekt extra aan omdat we er zelf geweest zijn.
Ik las dat er geen netwerkverbinding in het park is om te bellen.
Bizar en eng dat uitdroging zo snel kan toeslaan.
Groetjes Els

Ga met Jos(m)é said...

Je moet er toch niet aan denken. Gelukkig hebben wij de dirtroads gemeden. Volgende keer zullen we een 4-wheel drive huren.

Theo said...

Vervelend bericht, we zijn in juli nog in het park geweest. Maar het was niet zo verstandig dat ze met een gewone auto daar in reden.